Pabbi minn varð 90.ára þann 13. ágúst.

Þann dag vorum við hjónin stödd í Portugal. Pabbi var búin að lýsa því yfir að ekkert yrði um að vera þennan dag en yngsti sonurinn tók ráðin í sínar hendur og hélt í syglingu norður á Ströndum um gamlar slóðir með marga ættingja okkar og vini sem gétu farið með stuttum fyrirvara. Dagurinn góður að allra sögn og gamli skemmti sér vel - enda veður gott og endað var á kaffisamsæti á Hótel Djúpavík.

En mig langar að segja svo margt um hann pabba minn en örfá orð eru betri en engin.

Ég minnist -

Stunda þegar ég sat í fanginu á honum og strauk á honum handlegginn, ég fann mig hvergi öruggari en þar.

Stunda  þegar ég elti hann um allt á Sauðanesi og hann mátti ekkert fara án mín.

Stunda þegar við vorum í fjörunni á Sauðanesi og hann var að láta okkur krakkana hlaupa fyrir boða og efla okkur til að hreyfa okkur - og keppa í hlaupi, þrístökki, langstökki og fleiri greinum heima á túni.

Kvölda Þar sem við sátum og hlustuðum að útvarpsleikritin, framhaldssögurnar og fleira skemmtilegt í útvarpinu. Allir sátu spenntir en úti ílfraði vindurinn.

Alls þess sem hann sagði til þess að undirbúa okkur fyrir lífið - en ég ætlaði þá aldrei að yfirgefa hann eða mömmu.

Síðar á lífsleiðinni hefur margt gerst í lífi okkar allra systkininanna, en hvaða hetjur höfum við haft með okkur hvernig sem mál hafa þróast ? - Aðra en foreldra okkar, sem alltaf hafa gert allt sem þau hafa getað til þess að greiða götu okkar allra.

Það er svo mikils virði.

 

Athugasemdir

[Vilborg Traustadóttir, 11.9.2008 kl. 18:29]

Ditto!

[Svanhildur Karlsdóttir, 12.9.2008 kl. 09:15]

Magga, á síðunni minni, fyrir neðan bloggvini, er flickr-síðan mín, þar kemstu inn og getur skoðað myndirnar mínar....

til hamingju með pabba þinn..

knús